عصر ایران - نـه مردم ایران و نـه هیچ مردم دیگری، فیلم تنبیه بدنی در در زمانهای قدیم ژاپن کره هیچگاه اجازه نداده اند کـه کودکان شان درون مدارس تحت آزار سیستماتیک قرار بگیرند؛ اگر هم موردی بوده، استثنایی ناشی از خلاف شخصی بوده هست و هیچگاه آموزش و پرورش کودکان را تحت چنین آزاری قرار نداده است.

با این حال، کودک آزاری های دیگر موجود درون آموزش و پرورش ما ، با مخالفت و مقاومت مردم و مشخصاً والدین دانش آموزان مواجه نشده هست یـا با سال ها تأخیر، این اعتراضات شکل گرفته اند.

در تقسیم بندی کودک آزاری، معروف ترین و هولناک ترینش همان کودک آزاری هست که هیچ درون مخالفت و مقابله با آن، تردیدی بـه خود را نمـی دهد اما سه نوع دیگر از کودک آزاری وجود دارد کـه در مدارس تجربه شده یـا مـی شود.


دومـین نوع از کودک آزاری، کودک آزاری جسمـی هست که طی آن، کودک توسط بزرگسالان تنبیـه بدنی مـی شود. فیلم تنبیه بدنی در در زمانهای قدیم ژاپن کره سال های سال، ترکه، شلنگ یـا خط کش چوبی و حتی فلزی جزو ابزار انفکاک ناپذیر معلمان و ناظم ها و مدیران مدارس بود. فیلم تنبیه بدنی در در زمانهای قدیم ژاپن کره کودکان هم محکومانی بودند کـه به هر علتی حتما مدام کتک مـی خوردند، از نمره کم که تا دویدن درون حیـاط مدرسه و از شیطنت های کوچک که تا فراموش دفتر مشق.

پدر و مادرها هم مشکلی با این وضعیت نداشتند و حتی گاه از معلمان و مسوولان مدرسه مـی خواستند کـه بچه هایشان را تنبیـه بدنی کنند که تا "آدم شوند"!

سال ها گذشت که تا هم آموزش و پرورش فهمـید کـه نباید کودکان و نوجوانان را کتک زد و هم والدین بـه آن حد از بلوغ رسیدند کـه در برابرانی کـه فرزندان شان را "آزار جسمـی" مـی کنند، بایستند و حتی شکایت قضایی هم ند.

امروزه کودک آزاری جسمـی، دیگر درون مدارس ایران رسمـیت ندارد و اگر آموزش و پرورش متوجه شود کـه معلمـی دانش آموزان را کتک مـی زند، با او برخورد مـی کند.

اما نوع سوم کودک آزاری، "کودک آزاری روحی" است. ممکن هست کودکی بـه دلیل دیر رسیدن بـه مدرسه توسط مدیر یـا ناظم تحقیر شود یـا معلمـی بـه خاطر نمره پایین یک دانش آموز، شخصیت او را پیش همکلاسی هایش خرد نماید و هزاران مورد مشابه دیگر.
کودک آزاری روحی، هم اکنون درون نظام آموزشی ما رواج دارد و کمتری متوجه عوارض ویرانگر این نوع از کودک آزاری درون ساختار شخصیتی کودکان است.

نوع چهارم از کودک آزاری کـه موضوع خاص بحث حاضر است، کودک آزاری آموزشی است. این کودک آزاری بـه دو نوع تقسیم مـی شود: فیلم تنبیه بدنی در در زمانهای قدیم ژاپن کره "محروم کودکان از آموزش" گونـه نخست این نوع از کودک آزاری هست که بدان توجه مـی شود؛ هم حکومت ها درون صدد گسترش چتر آموزشی بر سر همـه کودکان هستند و هم اکثر قریب بـه اتفاق والدین، آموزش کودکان و فرستادن آنـها بـه مدرسه را وظیفه خود مـی دانند.

اما نوع دوم از کودک آزاری آموزشی کـه رواج بسیـار دارد و از طرف سیستم دولتی و خانواده ها بـه شدت حمایت مـی شود، "بمباران مغز کودک با انبوه مطالب آموزشی" است.
کودکان بیچاره مان را درون نظر بگیرید: آنـها درون تمام دوران کودکی شان، بـه جای کودکی و آموختن درس زندگی و مـهیـا شدن به منظور زیستن درون عصر جدید، ناگزیرند با هزاران آموزه غیرضروری دست و پنجه نرم کنند؛ آنـها نیمـی از روز را از این کلاس بـه آن کلاس مـی روند، از علوم بـه ریـاضی، از ریـاضی بـه جغرافیـا، از جغرافیـا بـه ادبیـات، از ادبیـات بـه زبان خارجی، از زبان خارجی بـه دینی و همـین طور الی آخر و هر روز و هر سال!
نیم دیگر روز را نیز حتما به مرور آنچه یـاد گرفته اند، انجام تکلیف و آماده شدن به منظور امتحانات بگذرانند. گویی آنـها محکومان بـه فشار و استرس هستند! این، مصداق بارز کودک آزاری است، کودک آزاری آموزشی.

این نوع از کودک آزاری، هر چند درون زمره انواع کودک آزاری ها (، جسمـی،روحی و آموزشی) هست اما نـه تنـهای درون برابر آن قد علم نمـی کند و فریـاد نمـی کشد، بلکه مجموعه دولت و مردم، یکصدا از آن حمایت مـی کنند و هر روز ساز و کارهای جدیدی به منظور تشدید این کودک آزاری تمـهید مـی کنند. بـه عنوان مثال، مسابقات چهارجوابی درون مدارس و به ویژه درون دوران ابتدایی، که تا چند سال پیش رواج نداشت ولی اکنون با حضور موسسات کنکور درون نظام آموزشی و تحمـیل انواع کتاب های منتشره توسط آنـها بـه دانش آموزان، فشارهای جدیدی علیـه کودکان شکل گرفته است.

همان خانواده هایی کـه علیـه کودک آزاری ، قیـام مـی کنند، کودک آزاری جسمـی را پیگیری مـی کنند و حتی ممکن هست از این کـه معلمـی کودک شان را تحقیر کرده، بـه مدیر مدرسه گلایـه کنند، مدارسی را دوست دارند کـه آموزش های بیشتری بر کودکانشان تحمـیل کنند و امتحانات زیـادتری بگیرند؛ مـهم هم نیست کـه کودکی کودکان زیر بار این همـه آموزه های غیرضروری از بین مـی رود و هیچ کدام از این آموزش ها، درون طول زندگی بـه دردشان نمـی خورد. علت نیز مشخص است: خانواده ها نمـی دانند کـه این هم نوعی از کودک آزاری است.

اینک وقت آن رسیده هست که علیـه این کودک آزاری سیستماتیک وارد عمل شویم. گام اول هم آگاه مردم نسبت بـه این نوع از کودک آزاری است. مردم حتما بدانند کـه کودکان شان درون نظام آموزشی، تحت آزار مستمر و سیستماتیک اند و عذاب مـی کشند ولی همانند محکومانی مستأصل، صدایشان بـه جایی نمـی رسد و ناگزیرند دوران محکومـیت شان را درون مدارس بگذرانند و هر روز آزار ببینند.
باید علیـه این کودک آزاری، همانند کودک آزاری و جسمـی، شورید و کودکان را نجات داد.




[کودک آزاری سیستماتیک درون نظام آموزشی ایران! فیلم تنبیه بدنی در در زمانهای قدیم ژاپن کره]

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Sat, 16 Jun 2018 14:47:00 +0000